Πένθος

Η ιδέα του θανάτου είναι συνήθως αβάσταχτη γι’ αυτό αποφεύγουμε να το σκεφτόμαστε και σε όποια ηλικία και να μας συμβεί μας βρίσκει πάντα απροετοίμαστους. Όταν χάνουμε κάτι που αγαπάμε νοιώθουμε θλίψη μελαγχολία, μοναξιά, άγχος, έλλειψη ενδιαφέροντος να ασχοληθούμε με ότι μέχρι τότε μας ευχαριστούσε. Πενθούμε για τον εαυτό μας, για τη διατάραξη της καθημερινότητας μας, για την αδυναμία να κάνουμε σχέδια για το μέλλον χωρίς σε αυτά να βρίσκεται το άτομο που έχει «φύγει» από τη ζωή μας.
 
Στο πρώτο διάστημα της απώλειας, ένα απλό ερέθισμα είναι ικανό να ξυπνήσει αναμνήσεις και συναισθήματα. Εύκολα βυθιζόμαστε σε άλλες σκέψεις ή ξεσπάμε σε κλάμα. Θρήνος για ένα μέρος της ψυχής μας, για ένα μέρος της ζωής μας. Ο θρήνος είναι διαφορετικός από το πένθος. Πολύ σημαντικό ρόλο παίζουν και οι συνθήκες του πένθους, αν προέρχεται από μια μη φυσιολογική απώλεια, από την ηλικία και άλλους παράγοντες. Το πένθος περιλαμβάνει, την άρνηση που νοιώθουμε αρχικά για το γεγονός, το θρήνο για ό,τι μας συνέβη, οργή για τον υπεύθυνο αν υπάρχει ή για τη ζωή ή τη μοίρα και τέλος φτάνουμε στην αποδοχή του γεγονότος.
 
Το πένθος του κάθε ατόμου δεν είναι εύκολο να καθοριστεί, ή να ερμηνευτεί γιατί όλα τα άτομα δεν έχουν την ίδια ψυχική ευαισθησία, την ίδια αντίληψη, ούτε ερμηνεύουν το θάνατο με τον ίδιο τρόπο έστω και αν βιώνουν την ίδια κοινωνική κατάσταση. Όταν το πένθος ξεπερνά τα όρια του αναμενόμενου και μας δημιουργεί άγχος, κατάθλιψη, φοβίες, γενικά δε μπορούμε να λειτουργήσουμε σα φυσιολογικά άτομα, τότε χρειαζόμαστε την βοήθεια ενός ειδικού και θα μας βοηθήσει να οργανώσουμε τα συναισθήματα μας και να ξεπεράσουμε τους φόβους και τις ανησυχίες μας.