Μερικές φορές έχουμε την αίσθηση ότι ζούμε μόνοι ή έχουμε εξορισθεί από τον ίδιο μας τον εαυτό. Αυτή η μοναξιά ανάλογα με τις συνθήκες μπορεί να αποδειχθεί πηγή οδύνης και δυσφορίας, τόσο αν είμαστε λόγω συνθηκών μόνοι, όσο και αν πλήττουμε από την συντροφιά του ίδιου μας του εαυτού.
Πολλά είδη μοναξιάς υπάρχουν : εκείνη που επιλέγουμε, άλλη που υφιστάμεθα και άλλη που τιθασεύουμε. Μια μοναξιά που φαινομενικά την έχουμε επιλέξει μπορεί στην πραγματικότητα να κρύβει μια απόρριψη για το παρουσιαστικό μας, μια απόδραση από τη ζωή ή μια προστασία από την εικόνα του εαυτού μας γιατί δεν έχουμε βρει ακόμα την καλύτερη του πλευρά.
Για να ξεφύγουμε από μια μοναξιά που δεν είναι η επιλογή μας πρέπει να ξεφύγουμε από αρνητικές σκέψεις, να απελευθερωθούμε από αυταπάτες, από σχέσεις επίπονες, από καθημερινά κοινωνικά πρότυπα ακόμα και από την ανάγκη να αγαπηθούμε.
Σε αυτές τις περιπτώσεις που η μοναξιά γίνεται έντονη και η σκέψη μας αρνητική, σκέψεις θετικές όπως: