Η βία είναι μια πραγματικότητα που ο καθένας μας την αντιλαμβάνεται με το δικό του μοναδικό τρόπο και την οποία μπορεί να αναπαράγει με διαφορετική ένταση και μορφή ανά περίπτωση. Όσο και αν έχουμε εξελιχθεί πολιτισμικά δεν πετύχαμε να εξαλείψουμε τα φαινόμενα της βίας.
Όλες γενικά οι συμπεριφορές που ξεφεύγουν σωματικά και ψυχικά από τα επιτρεπτά όρια προκαλούν πάντα οδύνη στα θύματα τους. Τα θύματα της βίας δεν έχουν συγκεκριμένη ηλικία, φύλο ή κοινωνικό στρώμα, ενώ τα συναισθήματα που δημιουργούνται είναι έντονα για μεγάλο χρονικό διάστημα, ανάλογα βέβαια και από τη σοβαρότητα του συμβάντος (φραστική βία, σωματική, σωματική και ψυχική κακοποίηση, κ.λπ.).
Η βία ως μορφή επικοινωνίας εκφράζει την άρρωστη πλευρά της ανθρώπινης συμπεριφοράς, μιας συμπεριφοράς που δεν μπορεί εύκολα να αλλάξει ούτε να κατανοηθεί το μέγεθος του λάθους της, αν πρώτα δεν μάθουμε να επικοινωνούμε με τον εαυτό μας και έπειτα με τους άλλους. Η αδυναμία επικοινωνίας και οι σχέσεις εξουσίας που αναπτύσσονται μέσα στις μικρές ή μεγαλύτερες κοινωνικές ομάδες που εμπλεκόμαστε, επηρεάζουν την προσωπικότητα και τη συμπεριφορά των μελών της κάθε ομάδας, με αποτέλεσμα τελικά να δημιουργούνται συγκρούσεις μικρότερης ή μεγαλύτερης έντασης.
Η βία απομακρύνεται μόνο αν πιστέψουμε στην αξία και στα δικαιώματα του εαυτού μας και των άλλων, στην αρμονική σχέση των ψυχικών πνευματικών και σωματικών ιδιοτήτων του ατόμου