Ημερολόγιο Εκδηλώσεων

Περιγραφή:
ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΚΡΗΤΗΣ Σχολή Μηχανικών Ορυκτών Πόρων ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ Εξεταζόμενη φοιτήτρια: Σίμου Σίλβια Θέμα Διπλωματικής Εργασίας: Ανίχνευση γεωμετρικών παραμορφώσεων πλευρών πλοίου μεταφοράς καυσίμων με χρήση τρισδιάστατης επεικονιστικής αποτύπωσης. Τριμελής Εξεταστική Επιτροπή: Επι. Καθ. Παρτσινέβελος Παναγιώτης (επιβλέπων) Αν. Καθ. Γκίνης Αλέξανδρος Αλβέρτος (ΕΜΠ) Δρ. Παπαδάκης Γεώργιος ΕΔΙΠ (ΜΠΔ) Περίληψη Αντικείμενο της παρούσας εργασίας αποτελεί η τρισδιάστατη απεικονιστική αποτύπωση επιφανειών για την ανίχνευση παραμορφώσεων που δυνητικά επηρεάζουν τα δομικά και μορφολογικά χαρακτηριστικά τους. Η τεχνική της επίγειας φωτογραμμετρίας με λήψη επικαλυπτόμενων φωτογραφιών έχει χρησιμοποιηθεί ευρέως για γεωμορφολογική και τοπογραφική αποτύπωση της γήινης επιφάνειας αλλά και για τον εντοπισμό και απόδοση γεωμετρικών χαρακτηριστικών σε ασυνέχειες τεχνικών έργων και κατασκευών (π.χ. κτήρια, φράγματα, κ.ά). Στην παρούσα διπλωματική εργασία αντιμετωπίζεται η γεωμετρική τεκμηρίωση παραμορφώσεων των τοιχωμάτων πλοίων συνδυάζοντας την επιστήμη της Τοπογραφίας με αυτή της Ναυπηγικής καθώς προτείνεται μια νέα ημιαυτόματη μεθοδολογία ελέγχου της γεωμετρικής κανονικότητας των δομικών στοιχείων πλοίων μεταφοράς υγρών/αέριων καυσίμων. Η γεωμετρική τεκμηρίωση των πλοίων αποτελεί ένα σημαντικό κομμάτι στη ναυπηγική καθώς με τον τρόπο αυτό δίνεται η δυνατότητα καταγραφής πιθανών μεταβολών στη μορφή των πλοίων (π.χ. φυσιολογικές φθορές, προσθήκες,) συνεπώς και της δυνατότητας παρέμβασης με σκοπό την αποκατάσταση, την προστασία και τη συντήρησή του. Στα πλαίσια της εργασίας διερευνήθηκαν, προσαρμόστηκαν και εφαρμόστηκαν πρωτότυπες μεθοδολογίες φωτογραμμετρικής απεικόνισης στις ιδιαίτερες συνθήκες λήψης δεδομένων επί των καμπύλων επιφανειών των τοιχωμάτων των πλοίων και υπό μεταβαλλόμενες συνθήκες θέσης του πλοίου. Στη συνέχεια πραγματοποιήθηκε επεξεργασία των δεδομένων και δημιουργήθηκε το τρισδιάστατο μοντέλο των επιφανειών μελέτης. Το μοντέλο αυτό αναλύθηκε ως προς τις κάθετες τομές του και συγκρίθηκε με θεωρητικές καμπύλες προσαρμογής προκειμένου (α) να ελεγχθεί η αξιοπιστία της προτεινόμενης τεχνικής, και (β) να εντοπιστούν τυχόν αστοχίες επί της επιφάνειας του πλοίου. Τα αποτελέσματα παρουσιάζουν ισχυρά συγκριτικά πλεονεκτήματα της προτεινόμενης μεθοδολογίας (κόστος, χρόνος, ακρίβεια, εποπτικότητα) σε σχέση με τις τρέχουσες πρακτικές ελέγχου.