Ημερολόγιο Εκδηλώσεων

Ονοματεπώνυμο:ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΝΤΑΝΗ 

 Τίτλος:Η λίμνη των αποχαιρετισμών: μία νέα αφήγηση στο Κοιμητήριο Ζωγράφου
Title:The Lake of Farewells: a new narrative in Zografou’s Cementery

Τετάρτη 05 Ιουνίου 2024, 11.00 π.μ.
Σχεδιαστήριο 1ου έτους

Εξεταστική Επιτροπή

Επίκουρος Καθηγητής   Σπυρίδων Κακάβας(επιβλέπων)
Καθηγητής Σκουτέλης Νικόλαος
Καθηγητής Ανδρεαδάκης Δημήτριος

Περίληψη

Καθώς η σύγχρονη πόλη ολοένα και εξαπλώνεται, τα κοιμητήρια αποτελούν πολυδιάστατους αστικούς χώρους όπου απουσιάζει το ‘‘κατώφλι’’ του νεκροταφειακού χώρου. Ενός χώρου όπου η αινιγματική ετερότητα του θανάτου της πόλης των νεκρών συναντά και συνομιλεί με την πόλη των ζωντανών. 
Το μεγαλύτερο κοιμητήριο της Αθήνας, το Κοιμητήριο Ζωγράφου, στο όριο της πόλης με τους πρόποδες του Υμηττού, αντικατοπτρίζει αυτή τη συνθήκη. Η πρόταση επιχειρεί να απαντήσει τόσο στα λειτουργικά όσο και στα εννοιολογικά ζητούμενα του κοιμητηρίου. 
Η πλατεία και ο δημόσιος χώρος του κοιμητηρίου αναδιαμορφώνονται ως χώροι μετάβασης μεταξύ των δύο κόσμων. Οι λειτουργίες του κοιμητηρίου μεταφέρονται μέσα στη γη προσδίδοντας φυσικότητα όπως αυτή της ταφής. Ο αμήχανος χώρος μεταξύ των δύο εκκλησιών έχει δώσει τη θέση του σε μία λίμνη, μέσα από την οποία αποτυπώνεται αυτό το ενδιάμεσο στάδιο, το πέρασμα από τη μία «όχθη» στην άλλη, σε ένα χώρο όπου οι εποχές αφήνουν ορατά ίχνη, καθώς η αίσθηση του χρόνου που περνά, είναι ένα από τα πιο ζωντανά στοιχεία του κοιμητηρίου. Ο επισκέπτης μέσα από τη χειρονομία της βύθισης διασχίζει τη λίμνη και οδηγείται στο κεντρικό αίθριο. Το ζήτημα της ταφής επανεντάσσεται στον αστικό ιστό και δημιουργεί έναν χώρο όπου οι πενθούντες μπορεί να συμβιβαστούν με την απώλεια.

Abstract 

As the modern city continues to spread, cemeteries have become multidimensional urban spaces where the "threshold" of the cemetery space is absent. A space where the enigmatic otherness of death meets and converses with the city of the living.
The largest cemetery in Athens, Zografou’s Cemetery, on the border of the city with the foothills of Hymettos, reflects this condition. The proposal attempts to answer both the functional and the conceptual demands of the cemetery.
The plaza and the public space of the cemetery are reconfigured as spaces of transition between the two worlds. The functions of the cemetery are transferred into the earth giving a naturalness like that of burial. The awkward space between the two churches has given its place to a lake, through which this intermediate stage is captured, the passage from one side to the other, in a space where the seasons leave visible traces, as the sense of the passing time, is one of the most vivid elements of the cemetery. Through the gesture of immersion, the visitor crosses the lake and is led to the central patio. The question of burial is reinserted into the urban fabric and creates a space where mourners can come to terms with loss.