Ημερολόγιο Εκδηλώσεων

Ονοματεπώνυμο:ΔΙΟΝΥΣΙΑ ΜΑΥΡΙΑ

Τίτλος:Επαναπροσδιορισμός Αρχιτεκτονικών Χώρων Μέσω Συνθετικής Αντίληψης
Title:Inception Constructions Redefining Architectural Spaces Through Synthetic Perception 

Τετάρτη 3 Ιουλίου 2024, 16.00 μ.μ.
σχεδιαστήριο 2ου ετους

Εξεταστική Επιτροπή

Επίκουρη Καθηγήτρια : Άννα Καραγιάννη
Καθηγητής: Παναγιώτης Παρθένιος
Επίκουρος Καθηγητής : Χρήστος Τέσσας

Περίληψη
    
Αυτό το έργο μελετά τον συσχετισμό μεταξύ νευροεπιστήμης και αρχιτεκτονικής για να θέσει το ερώτημα πώς κατανοούμε τα όνειρά μας και πώς αυτά μπορούν να αξιοποιηθούν για να επηρεάσουν τα περιβάλλοντα διαβίωσής μας. Χρησιμοποιώντας τεχνητό νευρωνικό δίκτυο, το υπνοδωμάτιο “εκπαιδεύτηκε” να εφαρμόζει μοτίβα από τον περιβάλλοντα χώρο, όπου βιώθηκαν τα όνειρα. Το πρότυπο χρησιμοποιεί μια διαδικασία μετασχηματισμού αυτών των ονείρων σε μια προσβάσιμη εκδοχή της υλικής πραγματικότητας, ταξιδεύοντας σε ένα ψηφιακό αντίγραφο του χώρου, που αντιλαμβάνονται μηχανές που δεν γνωρίζουν τίποτα άλλο εκτός από τα όνειρά μας. Το AI ερμηνεύει και ανασυνθέτει τα ονειρικά τοπία, μεταφράζοντας τα αφηρημένα και συχνά σουρεαλιστικά στοιχεία σε απτές αρχιτεκτονικές μορφές. Αυτή η διαδικασία δημιουργεί χώρους που αντηχούν βαθιά με το υποσυνείδητο εκείνου που ονειρεύεται, προσφέροντας έναν μοναδικό συνδυασμό προσωπικής και χωρικής ταυτότητας. Η υλοποίηση της συνθετικής αντίληψης ανοίγει νέες δυνατότητες για την αλληλεπίδραση μεταξύ των ανθρώπων και των περιβαλλόντων τους, υπερβαίνοντας τους παραδοσιακούς περιορισμούς του σχεδιασμού. Αυτή η καινοτόμος προσέγγιση μας προσκαλεί να εξερευνήσουμε έναν κόσμο όπου τα όνειρά μας διαμορφώνουν ενεργά το περιβάλλον μας, επαναπροσδιορίζοντας τα όρια μεταξύ του πραγματικού και του φανταστικού. Ενσωματώνοντας τα όνειρα στον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό, ξεκινάμε ένα νέο κεφάλαιο στην κατανόηση και αντίληψη του φυσικού χώρου.

Abstract 
    
This project studies the intersection between neuroscience and architecture to question how we make sense of our nocturnal visions and how they can be harnessed to influence our living environments. Using artificial neural network AI, the bedroom learned how to implement patterns from the contextual space where dreams were experienced. The prototype uses a pipeline to transform these dreams into an accessible version of the material reality, traveling into a digital replica of the space that is perceived by machines that know nothing but my dreams. The AI interprets and reconstructs the dreamscapes, translating the abstract and often surreal elements into tangible architectural forms. This process creates spaces that resonate deeply with the dreamer's subconscious, offering a unique blend of personal and spatial identity. The implementation of synthetic perception opens new possibilities for the interaction between humans and their environments, moving beyond traditional design constraints. This innovative approach invites us to explore a world where our dreams actively shape our surroundings, merging the boundaries between the real and the imaginary. By integrating dreams into architectural design, we begin a new chapter in understanding and perceiving physical space.