Συντάχθηκε 01-07-2024 10:10
Τόπος: Γ1 - Σχεδιαστήρια ΑΡΜΗΧ και Εργαστήρια
Έναρξη: 03/07/2024 13:00
Λήξη: 03/07/2024 14:00
Ονοματεπώνυμο:ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΙΓΑΛΑΣ
Τίτλος:MIRALLES// BEUYS
Συγκλίσεις και αποκλίσεις ανάμεσα στις γραμμές μιας α-παράλληλης εξέλιξης
Title:MIRALLES// BEUYS
Convergences and divergences in between the lines of a non-parallel evolution
Τετάρτη 3 Ιουλιου 2024 13.00μμ
Σχεδιαστήριο 3ου ετους
Εξεταστική Επιτροπή
Καθηγήτρια: Χατζησάββα Δήμητρα (επιβλέπουσα)
Καθηγητής :Τζομπανάκης Αλέξιος
Επίκουρη καθηγήτρια:Καραγιάννη Αννα
Περίληψη
Η παρούσα εργασία επιδιώκει να προσεγγίσει τη δημιουργική διαδικασία και τις κοινές γραμμές που διατρέχουν το έργο δύο ατόμων, ενός αρχιτέκτονα και ενός καλλιτέχνη, που δεν συναντήθηκαν ποτέ, παρά μόνο σε ένα ιδεατό διάστημα, του Enric Miralles και του Joseph Beuys. Κοινός παρανομαστής στους δύο μία εύθραστη κράση αλλά και μία ακατασίγαστη καταφατική δύναμη και τάση για ζωή, που μετασχημάτιζε κάθε ρήξη και πληγή σε μια πολύπλοκη παραγωγή νοημάτων και συμβάντων. Στο υπόβαθρο και ανάμεσα στους δύο, ως τρίτη δυναμική, τοποθετείται σε κίνηση η σκέψη του Gilles Deleuze, λειτουργώντας ως θεωρητική βάση στη συγκριτική μελέτη.
Η δημιουργική διαδικασία αναλύεται σε τρία στάδια, καθένα από τα οποία οποτελεί ενότητα του βασικού κορμού της εργασίας. Στην πρώτη ενότητα διερευνάται η ανεξάντλητη δεξαμενή εντάσεων και ανενεργών ιδεών που δημιουργεί το ασυνείδητο που διερωτάται, προβληματίζεται και επιθυμεί και το πως οι Miralles και Beuys προσεγγίζουν μέσω διαδικασιών αυτό το απόθεμα, ώστε να αντλήσουν απο αυτό τις πρωταρχικές σχέσεις των έργων τους, κρυσταλλωμένες σε χωροχρονικούς δυναμισμούς. Στη δεύτερη ενότητα μελετάται το εκπεφρασμένο και υλοποιημένο έργο τους, ως μία σύνθεση στοιχείων, απεδαφικοποιημένων από τα πλαίσια τους, μέσω συνεχών και επαναληπτικών μεταθέσεων και μεταμορφώσεων. Στην τρίτη ενότητα εξετάζεται το έργο απελευθερωμένο από τον εσωστρεφή κόσμο του, συντεθειμένο πλέον με άλλες πολλαπλότητες και πεδία της ύπαρξης, για την κατασκευή, στο ενδιάμεσο τους, ενός κοινού γίγνεσθαι με συνεχώς μεταβαλόμενα όρια.
Η εργασία καταλήγει με τη διαπίστωση ότι στο έργο των Miralles και Beuys το νόημα, ως δύναμη άυλης μεταμόρφωσης, ειναι δεμένο με την Πληγή και πως καταλύτης στη δημιουργία αποτελεί η αναζήτηση της ρήξης και η επιθυμία του ηθελημένου θανάτου, που θα οδηγήσει σε νέες ζωτικές κατακτήσεις και γραμμές φυγής.
