Συντάχθηκε 04-02-2024 01:25
Διάλεξη-τηλεδιάσκεψη του Καθ. Φιλοσοφίας Πολυτεχνείου Κρήτης Δημήτρη Πατέλη με θέμα:
«Τεχνητό και φυσικό, νοητό και ανόητο», Δευτέρα 5.2.2024, ώρα 19:00,
στο πλαίσιο του κύκλου διαλέξεων «Φιλοσοφία και Τεχνητή Νοημοσύνη», που διοργανώνουν: Ο Δήμος Ν. Φιλαδέλφειας - Ν. Χαλκηδόνας και η Δρ Φιλοσοφίας Χρυσάνθη Κεχρολόγου. Περίληψη-θεματικές - παρακάτω.
Για να συμμετάσχετε στην τηλεδιάσκεψη, πατήστε τον παρακάτω σύνδεσμο:
https://tuc-gr.zoom.us/j/96292429097?pwd=bnFlWEl6TVpoU3BVNDhrWjJqV2huQT09
Περίληψη.
Η φιλοσοφική διερεύνηση των προβλημάτων της «τεχνητής νοημοσύνης (ΤΝ)» συναρτάται με την ανάδειξη της λογικής της ιστορίας της ερευνητικής και σχεδιοποιού κατασκευαστικής (τεχνολογικής) δραστηριότητας, εντός της ανάπτυξης της κοινωνίας ως ολότητας.
Όπως και κάθε σημαντική τομή στα κεκτημένα της έρευνας-τεχνολογίας και των εφαρμογών της, η «ΤΝ» εγγράφεται στην ισχύ και στις λειτουργίες των νομοτελειών-τάσεων αυτής της δραστηριότητας στην αντιφατική κλιμάκωση του κοινωνικά και τεχνολογικά διαμεσολαβημένου εξωσωματικού μεταβολισμού-μετασχηματισμού της φύσης.
Η ερευνητική και τεχνολογική δραστηριότητα ως συνιστώσα της εργασίας και των παραγωγικών δυνάμεων αφορά τόσο τον εμπράγματο όσο και τον προσωπικό παράγοντα. Δεδομένου ότι η «ΤΝ» εγγράφεται σε ορισμένο επίπεδο της ανάπτυξης της δομής & των λειτουργιών της τεχνικής, του τεχνολογικού και οργανωτικού καταμερισμού εργασίας, του χαρακτήρα της εργασίας, άρα, επιδρά ουσιαστικά στην ιστορική συσχέτιση επαναλαμβανόμενης και ανανεούμενης-αναπτυσσόμενης εργασίας, στους όρους, στα όρια και στα επίπεδα δημιουργικότητας. Αφορά ευθέως την συσχέτιση γνώσης και πληροφορίας, την συλλογή, ταξινόμηση, συσσώρευση, επεξεργασία και διακίνηση πληροφορίας, την σκοποθεσία και την προπαρασκευή του υποκειμένου, καθώς και τα κίνητρα της εργασίας. Βάσει των παραπάνω, επιφέρει μεταβολές και στον ψυχισμό του ανθρώπου.
Επιπλέον η «ΤΝ» αλληλεπιδρά με τις σχέσεις παραγωγής (εργασιακές σχέσεις) στο πλαίσιο των ουσιωδών δομικών όρων ενότητας και πάλης των ανθρώπων, αλλά και με το σύνολο του συνειδέναι του ανθρώπου, με όλες τις μορφές κοινωνικής συνείδησης και τα παράγωγά τους.
Σημαντικά ζητήματα εγείρονται και από την εξέταση της «ΤΝ» υπό το πρίσμα της θεωρίας της γνώσης, της λογικής και μεθοδολογίας της έρευνας, δεδομένου ότι αυτή αλληλεπιδρά με τα μέσα, τους τρόπους και τους δρόμους της έρευνας. Εδώ έχει ιδιαίτερη σημασία η διερεύνηση της «ΤΝ» στο πλαίσιο της Διαλεκτικής Λογικής και μεθοδολογίας του Οργανικού Όλου, με έμφαση στα προβλήματα: εμπειρικό και θεωρητικό, νόηση και νοημοσύνη, γνώση και πληροφορία, Διάνοια και Λόγος ως βαθμίδες του νοείν στη γνωστική διαδικασία, περιεχόμενο και μορφή του νοείν, ανάβαση από το αφηρημένο στο συγκεκριμένο & ιστορικό και λογικό. Περί των όρων και των ορίων χρήσης ποσοτικών μεθόδων, μαθηματικοποίησης, τυποποίησης-φορμαλισμών και αλγοριθμοποίησης της επιστήμης και της τέχνης.
«ΤΝ» και επίπεδα προβληματικών καταστάσεων και δημιουργικότητας.
Η ερευνητική και τεχνολογική δραστηριότητα υπό το πρίσμα της «ΤΝ» κατά την ολοκλήρωση της διαμόρφωσης της ανθρώπινης κοινωνίας επί κεφαλαιοκρατίας. Ο καθολικός χαρακτήρας της ερευνητικής δραστηριότητας και οι αντιφάσεις του καταμερισμού της εργασίας επί κεφαλαιοκρατίας. Απαξίωση της βασικής έρευνας και της φιλοσοφίας. Επιστήμη, εκπαίδευση και αγορά επί κεφαλαιοκρατίας. Ιμπεριαλιστική «παγκοσμιοποίηση», και «επιχειρηματικό πανεπιστήμιο». Αγοραία αναμόρφωση θεσμών και ηθών. Περί του δια της πληροφορικοποίησης και της «ΤΝ» εκφυλισμού της έρευνας επί κεφαλαιοκρατίας. Δημόσιο και ιδιωτικό: πεδίο διεκδικήσεων και χειραγωγήσεων. Το πανεπιστήμιο ως πεδίο έρευνας, συνειδητοποίησης και αγώνα.
Η «ΤΝ» στο πλαίσιο των νομοτελών αναβαθμών αυτοματοποίησης της παραγωγής και καθολικοποίησης της εργασίας. Η ολόπλευρη ανάπτυξη της ερευνητικής και τεχνολογικής δραστηριότητας στην ωριμότητα της ανθρώπινης κοινωνίας ως ριζική αλλαγή του τύπου ανάπτυξης της κοινωνίας. Ενοποιημένη αταξική ανθρωπότητα και ολόπλευρη ανάπτυξη της προσωπικότητας, της και του πολιτισμού.
Η εκπόνηση, ανάπτυξη και εφαρμογή καθολικού χαρακτήρα μέσων και τρόπων επενέργειας στη φύση και στην κοινωνία, αναβαθμός των οποίων είναι και η «ΤΝ» δρομολογεί τεράστιας κλίμακας καταστροφικές-αποδομητικές και δημιουργικές-εποικοδομητικές τάσεις. Η υπαγωγή της «ΤΝ» σε ιδιοτελείς σκοπιμότητες, αντίθετες στη λογική της έρευνας και των πραγματικών αναγκών, οδηγεί στις πρώτες.
Οι δημιουργικές-εποικοδομητικές τάσεις ωριμάζουν με την καθολικοποίηση-δημιουργική επαναστατικοποίηση των ιδεατών και υλικών όρων αυτού του μετασχηματισμού, γεγονός που συνδέει επιτακτικά τον αγώνα για την επιστημονική αλήθεια με την προοπτική ενοποίησης της ανθρωπότητας.