Συντάχθηκε 03-10-2023 18:51
Τόπος:
Σύνδεσμος τηλεδιάσκεψης
Έναρξη: 04/10/2023 11:00
Λήξη: 04/10/2023 12:00
Ονοματεπώνυμο:Καμπούρη Παρασκευή Μαρία, Κυριακίδου Μαρουλίνα
Τίτλος:Γειτονιά των Δωμάτων: Το Δώμα ως Άλλος Χώρος Αστικής Συλλογικότητας
Title:Neighbourhood of Rooftops: The Rooftop as Another Space of Urban Common
Τετάρτη 4 Οκτωβρίου, 11.00 π.μ
https://tuc-gr.zoom.us/j/87323461654?pwd=YUkvbStYRlk3TWlRRjRSTi9WQ00yZz09
Εξεταστική Επιτροπή
Επίκουρη Καθηγήτρια Βασιλική Γεροπάντα (επιβλέπουσα)
Αναπληρώτρια Δήμητρα Χατζησάββα
Αναπληρώτρια Παναγιώτα Καραμανέα
Περίληψη
Με την απαρχή του μοντερνισμού και την εισαγωγή των στεγανοποιητικών στεγών, η επίπεδη οροφή έγινε βασικό στοιχείο της σύγχρονης αρχιτεκτονικής, αλλά ο εστιασμός προς τις τεχνολογικές καινοτομίες επισκίασε τις έρευνες για τις αρχιτεκτονικές της δυνατότητες. Με τα έργα πολλών δημιουργών που φαντάζονταν το ανώτερο επίπεδο των κτιρίων ως χώρο αξιοποίησης και με κύριο πρωτοπόρο τον Le Corbusier,η κληρονομιά του μοντερνισμού στην Ευρώπη ανήλθε σε τεράστιες εκτάσεις, στέγες. Μόλις τη δεκαετία του 1990 η οροφή άρχισε να θεωρείται κάτι περισσότερο από ένα περίβλημα, αλλά ως αναπόσπαστο μέρος της χωρικής ιδέας και του προγράμματος του έργου, καθώς τόσο οι αρχιτέκτονες όσο και οι προγραμματιστές αρχίζουν να συνειδητοποιούν τη χαμένη ευκαιρία μιας απρόσιτης, καθαρά τεχνικής στέγης. Στις σύγχρονες πόλεις, όπου ο δημόσιος χώρος βρίσκεται σε κρίση και ο άνθρωπος αδυνατεί να αισθανθεί μέρος μιας κοινότητας, το δώμα δίνει τη δυνατότητα ανάκτησης της συλλογικής ζωής χωρίς αυτό να σημαίνει αναγκαστικά την προσθήκη νέων κατασκευών, αλλά την ενεργοποίηση ήπιων προϋποθέσεων επανάκτησης της «γειτονιάς» στην απρόσωπη πολυκατοικία, τη δημιουργία δηλαδή καταστάσεων και ανθρωπίνων δραστηριοτήτων. Οι προοπτικές κατοίκησης των κοινόχρηστων δωμάτων, αποκτούν άλλη δυναμική και εμπλουτίζονται, όταν τα ανάγουμε στην κλίμακα της γειτονιάς και της πόλης. Γίνεται εμφανής, η δυνατότητα του κάθε μεμονωμένου δώματος να ενεργοποιηθεί και να ενταχθεί σε ευρύτερα σύνολα που θα αλλάξουν εξ ολοκλήρου τη φυσιογνωμία του αστικού τοπίου, αφήνοντας να πλανάται η υπόσχεση σύστασης ενός μελλοντικού, νέου εδάφους προς κατοίκησης για την πόλη.
