Συντάχθηκε 30-06-2023 10:56
Τόπος: Γ1 - Σχεδιαστήρια ΑΡΜΗΧ και Εργαστήρια
Έναρξη: 05/07/2023 12:00
Λήξη: 05/07/2023 13:00
Ονοματεπώνυμο:ΚΑΛΟΓΡΙΔΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ
Τίτλος:Η Κοινωνική κατοίκηση στην Ευρώπη και στην Ελλάδα τον 20ο αιώνα
Title:Social housing in Europe and Greece in the 20th century
Τετάρτη 5 Ιουλίου 2023, 12.00 μ.μ.
Σχεδιαστήριο 1ου έτους
Εξεταστική Επιτροπή
Καθηγητής Δημήτρης Τσακαλάκης (επιβλέπων)
Επίκουρος Καθηγητής Ρότσιος Δημήτριος
Επίκουρος Καθηγητής Τέσσας Χρήστος
Περίληψη
Η παρούσα εργασία ασχολείται με το θέμα της κοινωνικής κατοίκησης στον 20ο αιώνα στην Ευρώπη και την Ελλάδα. Αρχίζει κάνοντας ιστορική αναδρομή στις απαρχές του ζητήματος της κοινωνικής κατοίκησης από την Ευρώπη του 17ου και αργότερα την Ευρώπη της Βιομηχανικής Επανάστασης του 18ου και 19ου αιώνα. Η εργασία επικεντρώνεται στην Ευρώπη του 20ού αιώνα, όπου σχεδιάστηκαν και υλοποιήθηκαν σε μεγάλη κλίμακα πολύ αξιόλογα συγκροτήματα κοινωνικής κατοικίας. Το Karl Marx Hof στη Βιέννη, η Hufeisensiedlung στο Βερολίνο, τη Weißenhofsiedlung στη Στουτγάρδη αποτελούν κάποια από τα σημαντικότερα παραδείγματα κοινωνικής κατοικίας από το μοντέρνο κίνημα της δεκαετίας του 1920 στην Κεντρική Ευρώπη. Οι Σοβιετικοί αρχιτέκτονες είναι και αυτοί πρωτοπόροι και η κοινωνική κατοικία το σημαντικότερο θέμα που αντιμετωπίζουν. Στην παρούσα εργασία παρουσιάζεται το συγκρότημα Narkomfin των Moise Ginsburg και Ignatus Milinis, συγκρότημα που σχεδιάστηκε με σκοπό να αποτελέσει τον λεγόμενο «κοινωνικό πυκνωτή» κατά τους κονστρουκτιβιστές. Από τον βρετανικό χώρο αναλύεται το πρωτοποριακό συγκρότημα ISOKON του Wells Coates. Aπό τη μεταπολεμική περίοδο του μοντερνισμού εξετάζεται η Unite d’ Habitation του Le Corbusier στη Μασσαλία. Τέλος, από την περίοδο της κριτικής του μοντέρνου κινήματος, τα τέλη της δεκαετίας του 1960 και τη δεκαετία του 1970 εξετάζονται το συγκρότημα Gallaratese στο Μιλάνο, των Aymonino και Rossi, και το Bouca Social Housing του Alvaro Siza στο Porto. Aπό τον ελλαδικό χώρο τα Προσφυγικά της Λ. Αλεξάνδρας των Κυριακού και Λάσκαρι, η Πολυκατοικία «Ασύρματος» στο Λόφο Φιλοπάππου της Ε. Βασιλικιώτη, οι Εργατικές Κατοικίες του Α. Κωνσταντινίδη στη Ν. Φιλαδέλφεια, ο Οικισμός στο Δίστομο του Atelier 66 και τα «Ασπρα σπίτια Βοιωτίας» του Γραφείου Δοξιάδη. Τέλος, παρουσιάζεται συγκριτική ανάλυση των παραδειγμάτων που παρουσιάστηκαν από τον ευρωπαϊκό και τον ελλαδικό χώρο.
Abstract
This paper deals with the issue of social housing in the 20th century in Europe and Greece. It begins by tracing the origins of the issue of social housing from 17th century Europe and later Industrial Revolution Europe in the 18th and 19th centuries. The work focuses on 20th century Europe, where very remarkable social housing complexes were designed and implemented on a large scale. The Karl Marx Hof in Vienna, the Hufeisensiedlung in Berlin, the Weißenhofsiedlung in Stuttgart are some of the most important examples of social housing from the modern movement of the 1920s in Central Europe. Soviet architects are also pioneers and social housing is the most important issue they face. In this paper, the Narkomfin group of Moise Ginsburg and Ignatus Milinis is presented, a group designed to be the so-called "social capacitor" according to the constructivists. Wells Coates' innovative group ISOKON is analyzed from the British scene. From the post-war period of modernism, Le Corbusier's Unite d'Habitation in Marseille is examined. Finally, from the period of the critique on the modern movement, the late 1960s and 1970s, the Gallaratese complex in Milan, by Aymonino and Rossi, and Alvaro Siza's Bouca Social Housing in Porto are examined. In Greece, the refugee’s houses of L. Alexandras by D. Kyriakou and K. Laskaris, the "Asyrmatos" Apartment Building on Filopappou Hill by E. Vasilikiotis, the Worker's Residences by A. Konstantinidis in N. Philadelphia, the Settlement in Distomo by Atelier 66 and the " White houses of Boeotia" of Doxiadis Office. Finally, a comparative analysis of the examples presented from the European and Greek areas is presented.
