Συντάχθηκε 02-11-2021 12:17
Τόπος: η παρουσίαση θα γίνει μέσω τηλεδιάσκεψης
Σύνδεσμος τηλεδιάσκεψης
Έναρξη: 03/11/2021 19:00
Λήξη: 03/11/2021 20:00
Ονοματεπώνυμο:Ξουράφη Μαρία-Νεφέλη
Τίτλος:«ΦΤΩΧΕΣ ΤΕΧΝΙΚΕΣ» ΙΤΑΛΙΑ 1968-1975
Μεταποιητικές διαδικασίες στον καλλιτεχνικό και αρχιτεκτονικό χώρο
Title:«TECNICA POVERA» ITALY 1968-1975
Recreation & Reinterpretation in Art and Architecture
Τετάρτη 3 Νοεμβρίου, 19:00 μ.μ.
Εξεταστική Επιτροπή
Αναπληρωτής Καθηγητής Τζομπανάκης Αλέξιος (επιβλέπων)
Αναπληρωτής Καθηγητής Ανδρεαδάκης Δημήτριος
Καθηγητής Σκουτέλης Νικόλαος
Περίληψη
Στην εργασία αυτή εξετάζεται το ζήτημα της ύπαρξης μεταποιητικών και μεταπαραγωγικών διαδικασιών στην αρχιτεκτονική και καλλιτεχνική σύνθεση. Σε μια εποχή ταχείας και συνεχούς παραγωγής πληροφορίας και εικόνας, κρίνεται αναγκαία η διαδικασία επανεξέτασης, επανερμηνείας του καλλιτεχνικού και αρχιτεκτονικού έργου με σκοπό την μεταπαραγωγή του, σε μια προσπάθεια διερεύνησης νέων νοημάτων, εικόνας και επικοινωνίας, αλλά και κατανόησης της σύγχρονης πραγματικότητας. Για την επίτευξη αυτού απαιτείται η χρήση τεχνικών μεταπαραγωγής, οι οποίες αντιτίθενται στην πολυτέλεια της αυτοματοποίησης της μαζικής παραγωγής και επανεξετάζουν το «ασήμαντο» και το «φτωχό» στοιχείο στην καλλιτεχνική και αρχιτεκτονική σύνθεση.
Οι «φτωχές» τεχνικές, δεν είναι παρά ο συνδυασμός της αντίδρασης στην τυπική μορφή-ιδέα και της μεταποιητικής διαδικασίας. Αυτές εντοπίζονται στο έργο πολλών καλλιτεχνών από τον 19ο αιώνα έως και σήμερα, με επίκεντρο τις δεκαετίες ’60 και ’70.
Με βάση τα παραπάνω αναλύεται το έργο και οι ιδέες του Ριζοσπαστικού Σχεδιασμού και της Φτωχής Τέχνης στον ιταλικό αρχιτεκτονικό και καλλιτεχνικό χώρο αυτών των δεκαετιών. Επιπλέον, παρουσιάζονται κοινές θεματικές των δύο αυτών κινημάτων, όπως η χειροτεχνία - crafting, η αντικουλτούρα - counterculture, το D.I.Y - «do it yourself» πνεύμα της εποχής, ο πρωτογονισμός καθώς και η οικολογία. Στην συνέχεια παρουσιάζεται η περίοδος 1970-1975, η οποία συγκεντρώνει καλλιτέχνες και αρχιτέκτονες της «φτωχής τεχνικής», που παράγουν έργο δημιουργώντας ένα είδος αντι-σχολής μέσα από εφήμερες δράσεις και κατασκευές.
Μέσα από αυτές τις αναλύσεις παρουσιάζεται η άλλη όψη του ιταλικού design, δηλαδή του σχεδιασμού ως παράγωγο της κατασκευής και της τεχνικής και όχι αποκλειστικά της μηχανής. Συνολικά στόχος της εργασίας είναι να προβληθεί η σημασία των φτωχών τεχνικών στην συνθετική σκέψη και πράξη.
