Τόπος:
Σύνδεσμος τηλεδιάσκεψης
Έναρξη: 15/10/2021 19:30
Λήξη: 15/10/2021 20:30
Πρόγραμμα Προπτυχιακών Σπουδών
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗΣ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
Όνοματεπώνυμο Φοιτητή: Τότη Παρασκευή
Α.Μ.: 2016050135
Ημερομηνία Παρουσίασης: 15/10/2021
Ώρα: 19:30
Αίθουσα: μέσω zoom
Θέμα ΔE: «Προσρόφηση Ni2+, As5+, Pb2+ σε τροποποιημένα με νανοσωλήνες άνθρακα βιοεξανθρακώματα από φλοιούς ρυζιού και λυματολάσπη».
Title: «Adsorption of Ni2+, As5+, Pb2+ on carbon nanotubes modified biochars derived from sewage sludge and rice husks».
Επιβλέπων: Διαμαντόπουλος Ε.
Τριμελής Εξεταστική Επιτροπή:
1 Διαμαντόπουλος Ε.
2 Στεφανάκης Α.
3 Ξεκουκουλωτάκης Ν.
Περίληψη:
Στα πλαίσια της παρούσας διπλωματικής διατριβής, μελετήθηκε αρχικά η παραγωγή απλών και τροποποιημένων με νανοσωλήνες άνθρακα βιοεξανθρακωμάτων αλλά και ο χαρακτηρισμός τους, ούτως ώστε να διερευνηθεί η ικανότητά τους ως προσροφητικά υλικά. Χρησιμοποιήθηκαν δύο διαφορετικά είδη βιομάζας. Η μία χρησιμοποιούμενη βιομάζα ήταν οι φλοιοί ρυζιού (RH) και η δεύτερη η λυματολάσπη (SS). Για την τροποποίηση χρησιμοποιήθηκαν νανοσωλήνες άνθρακα δύο συγκεντρώσεων 0.1% και 1%, ενώ η πυρόλυση έλαβε χώρα σε δύο διαφορετικές θερμοκρασίες, 400oC και 600oC. Παράχθηκαν λοιπόν συνολικά 12 βιοεξανθρακώματα, 4 συμβατικά και 8 προηγμένα. Τα παραγώμενα βιοεξανθρακώματα χαρακτηρίστηκαν ως προς τις φυσικοχημικές τους ιδιότητες, δηλαδή ως προς την απόδοση, την τέφρα, τα πτητικά στερεά, το pH, την ηλεκτρική αγωγιμότητα, την στοιχειακή ανάλυση. Ακόμη έγινε προσδιορισμός του σημείου μηδενικού φορτίου, της κατιοανταλλακτικής ικανότητας, της φαινόμενης πυκνότητας, των ολικών συγκεντρώσεων μετάλλων στα στερεά υλικά. Έγιναν επίσης, αναλύσεις όπως η μέτρηση της ειδικής επιφάνειας, η μέτρηση του ολικού οργανικού άνθρακα και η μέθοδος ηλεκτρονικής μικροσκοπίας σάρωσης. Από τις συγκεκριμένες αναλύσεις προέκυψε το συμπέρασμα ότι τα καλύτερα βιοεξανθρακώματα ως προς τις φυσικοχημικές τους ιδιότητες ήταν τα τροποποιημένα βιοεξανθρακώματα από φλοιούς ρυζιού των 600οC, με καλύτερο το RH_CNT1_600. Τα αποτελέσματα έδειξαν πως οι κύριες παράμετροι που επιδρούσαν στα βιοεξανθρακώματα ήταν το είδος της βιομάζας και η θερμοκρασία πυρόλυσης, καθώς επίσης η τροποποίηση με νανοσωλήνες άνθρακα παρουσίασε κάποιες σημαντικές αλλαγές στην ειδική επιφάνεια του βιοεξανθρακώματος και αύξησε τις λειτουργικές θέσεις επιφανείας.
Στη συνέχεια, πραγματοποιήθηκαν πειράματα κινητικής προσρόφησης τριών βαρέων μετάλλων, τα οποία ταυτόχρονα είχαν διαλυθεί σε νερό, χρησιμοποιώντας τα απλά και τα τροποποιημένα βιοεξανθρακώματα που παράχθηκαν. Συγκεκριμένα, τα πειράματα έδειχναν κατά πόσο τα εν λόγω βιοεξανθρακώματα είναι ικανά να απομακρύνουν το Ni2+, το As5+ και τον Pb2+ από υδατικό διάλυμα με χρόνους επαφής 5, 30 και 60 λεπτά. Με βάση τα αποτελέσματα των κινητικών πειραμάτων αποδείχθηκε πως όλα τα βιοεξανθρακώματα απομάκρυναν σε κάποιο βαθμό και τα τρία μέταλλα. Συγκεκριμένα στον Pb2+ σημειώθηκαν οι μεγαλύτερες απομακρύνσεις, >95% από τα πρώτα 5 λεπτά, στο Ni2+ παρατηρήθηκαν επίσης πολύ καλές απομακρύνσεις ενώ το As5+ είναι το μέταλλο που σημείωσε τις χαμηλότερες. Από τα αποτελέσματα φάνηκε πως το αρσενικό δεν είχε τόσο καλές απομακρύνσεις όσο τα άλλα δύο μέταλλα. Όσον αφορά στο νικέλιο, η απομάκρυνση από τα βιοξανθρακώματα φλοιών ρυζιού στα 60 λεπτά και για τις δύο θερμοκρασίες κυμάνθηκε από 82-98%, ενώ από αυτά της λυματολάσπης από 64-97%, με καλύτερο το RH_CNT0.1_600. Για το αρσενικό η απομάκρυνση κυμάνθηκε από 30-66% για τους φλοιούς ρυζιού και για τα αντίστοιχα της λυματολάσπης από 15-49%, με καλύτερο το RH_CNT0.1_600. Για τον μόλυβδο οι απομακρύνσεις των φλοιών ρυζιού των δύο θερμοκρασιών στα 60 λεπτά είναι 92-98% και για τη λυματολάσπη 94-99%, με καλύτερο ως προς τις συνολικές απομακρύνσεις το RH_CNT0.1_600.
Ακόμη, πραγματοποιήθηκαν πειράματα έκπλυσης ούτως ώστε να διαπιστωθεί η ενδεχόμενη έκπλυση των βαρέων μετάλλων που εμπεριέχονται στα βιοεξανθρακώματα στο υδατικό διάλυμα, αλλά τα αποτελέσματα των μετρήσεων σε όλα τα δείγματα το διέψευσαν.
Τέλος, έγινε προσομοίωση των πειραματικών αποτελεσμάτων της προσρόφησης σε δύο κινητικά μοντέλα, ψευδο-1ης και ψευδο-2ης τάξης, ούτως ώστε να εντοπιστεί το μοντέλο που προσομοιάζει καλύτερα τα πειραματικά αποτελέσματα της κινητικής προσρόφησης που ακολούθησαν τα βιοεξανθρακώματα για το κάθε μέταλλο. Και τα τρία μέταλλα ακολούθησαν το κινητικό μοντέλο ψευδο-2ης τάξης, παρόλο που στην περίπτωση του μολύβδου και τα δύο μοντέλα περιέγραφαν με μεγάλη ακρίβεια την κινητική προσρόφησής του. Εφαρμόστηκε μη γραμμική παλινδρόμηση στα πειραματικά δεδομένα για τον υπολογισμό των παραμέτρων των μοντέλων.
Abstract:
In the context of this thesis, the production of simple and carbon nanotubes modified biochars was initially studied, but its characterization also, in order to be investigated their capability as absorbent materials. Two different types of biomass were used. The one biomass used was rice husks (RH) and the second one was sewage sludge (SS). Two concentrations of 0.1% and 1% carbon nanotubes were used for the modification of biochar while the pyrolysis took place at two different temperatures, 400oC and 600oC. A total of 12 biochars were produced, 4 conventional and 8 advanced. The produced biochars were characterized in terms of their physicochemical properties, in terms of yield, ash, volatile solids, pH, electrical conductivity, elemental analysis. The point of zero charge, the cation exchange capacity, the bulk density, the total concentrations of metals in the solid materials were also determined. Analysis such as surface area measurement (BET), total organic carbon measurement and scanning electron microscopy were also performed. From the specific analyzes it was concluded that the best biochars in terms of their physicochemical properties were the modified biochars derived from rice husks of 600οC, with the best RH_CNT1_600. The results showed that the main parameters affecting biochars were the type of biomass and the pyrolysis temperature, as well as the modification with carbon nanotubes showed some significant changes in the specific surface area of the biochar and increased the functional surface positions.
Kinetic adsorption experiments of three heavy metals were then performed, which were simultaneously dissolved in water, using the simple and modified biochars produced. In particular, the experiments showed whether these biocarbons are capable of removing Ni2+, As5+ and Pb2+ from an aqueous solution with contact times of 5, 30 and 60 minutes. Based on the results of kinetic experiments, it was shown that all biochars removed to some extent all three metals. Specifically in Pb2+ the largest removals were recorded, > 95% from the first 5 minutes, in Ni2+ also very good removals were observed while As5+ is the metal that recorded the lowest. The results showed that the arsenic did not have as good removals as the other two metals. As for nickel, the removal from the biochars of rice husks in 60 minutes for both temperatures ranged from 82-98%, while from those of the sewage sludge from 64-97%, with the best RH_CNT0.1_600. For arsenic the removal ranged from 30-66% for rice husks and for those of sewage sludge from 15-49%, with RH_CNT0.1_600 being the best. For lead the removals of rice husks of two temperatures at 60 minutes are 92-98% and for sewage sludge 94-99%, with RH_CNT0.1_600 being the best in terms of total removals.
Also, leaching experiments were performed to determine the possible leaching of the heavy metals contained in the biochars in the aqueous solution, but the results of the measurements in all samples refuted it.
Finally, the experimental adsorption results were simulated in two kinetic models, pseudo-1st and pseudo-2nd class, in order to identify the model that best resembles the experimental kinetic results of biochars for each metal. All three metals followed the pseudo-2nd class kinetic model, although in the case of lead both models described its kinetic adsorption with great accuracy. Non-linear regression was applied to the experimental data to calculate the model parameters.
