Συντάχθηκε 07-06-2021 12:25
Τόπος:
Σύνδεσμος τηλεδιάσκεψης
Έναρξη: 16/06/2021 17:00
Λήξη: 16/06/2021 18:00
Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών «ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗ ΜΗΧΑΝΙΚΗ»
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗΣ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΗΣ ΔΙΑΤΡΙΒΗΣ
Όνοματεπώνυμο Μεταπτυχιακού Φοιτητή: Μουργελά Ραφαήλα – Νίκολα
Α.Μ.: 2018057483..
Ημερομηνία Παρουσίασης: 16/6/2021..
Ώρα: 5:00μμ.
Αίθουσα:.https://tuc-gr.zoom.us/j/96227337167?pwd=RnNHYmNIVFJhYUFMRmNjQ3lFdk1Xdz09
Meeting ID: 962 2733 7167
Password: 210044
Θέμα ΔΜΣ «Επίδραση βιοεξανθρακώματος λυματολάσπης στην καλλιέργεια τομάτας (Solanum lycopersicum L.) σε ρυπασμένο με μέταλλα έδαφος»
Title MSc «Effect of sewage sludge biochar on tomato (Solanum lycopersicum L.) cultivated in metal-contaminated soil»
Επιβλέπων: Καθηγητής Ευάγγελος Διαμαντόπουλος
Τριμελής Εξεταστική Επιτροπή:
- Καθηγητής Ευάγγελος Διαμαντόπουλος
- Επ. Καθηγητής Αλέξανδρος Στεφανάκης
- Αναπ. Καθηγητής Πέτρος Γκίκας
Περίληψη:
Στην παρούσα μεταπτυχιακή διατριβή διερευνήθηκε η επίδραση βιοεξανθρακώματος σε ρυπασμένο έδαφος. Το βιοεξανθράκωμα προήλθε από την πυρόλυση ιλύος (λυματολάσπης) από Εγκατάσταση Επεξεργασίας Λυμάτων. Συγκεκριμένα, εξετάστηκε η επίδραση του βιοεξανθρακώματος στην καλλιέργεια τομάτας (Solanum lycopersicum L.) και σε έδαφος χωρίς παρεμβάσεις από τα φυτά. Το έδαφος ρυπάνθηκε με υδατικά διαλύματα Pb(II), Ni(II) και Zn(II). Όσον αφορά στο βιοεξανθράκωμα, αυτό παράχθηκε στους 400°C με πυρόλυση της βιομάζας και χαρακτηρίσθηκε ως προς τις φυσικοχημικές του ιδιότητες. Αντίστοιχος χαρακτηρισμός ως προς τις φυσικοχημικές ιδιότητες πραγματοποιήθηκε και στο έδαφος που χρησιμοποιήθηκε.
Η εγκατάσταση του πειράματος πραγματοποιήθηκε στο δικτυοκήπιο του Πάρκου Διάσωσης Χλωρίδας και Πανίδας, το οποίο βρίσκεται στην περιοχή του Ακρωτηρίου Χανίων. Η καλλιέργεια της τομάτας πραγματοποιήθηκε σε γλάστρες με χρονικό διάστημα 2 μηνών. Ταυτόχρονα, τοποθετήθηκαν γλάστρες χωρίς φυτά για το ίδιο χρονικό διάστημα. Οι μεταχειρίσεις ήταν τέσσερεις, δηλαδή γλάστρες με έδαφος μη ρυπασμένο (μάρτυρες), γλάστρες με έδαφος ρυπασμένο με μέταλλα, γλάστρες με μη ρυπασμένο έδαφος εμπλουτισμένο με βιοεξανθράκωμα και γλάστρες με έδαφος ρυπασμένο με μέταλλα και εμπλουτισμένο με βιοεξανθράκωμα.
Η επίδραση του βιοεξανθρακώματος στην καλλιέργεια παρακολουθήθηκε κατά τη διάρκεια των 2 μηνών τόσο ως προς την ανάπτυξη των φυτών, όσο και με αναλύσεις δειγμάτων εδαφικού διαλύματος από το εσωτερικό των γλαστρών. Μετά το πέρας των 2 μηνών πραγματοποιήθηκαν αναλύσεις στους υπέργειους και υπόγειους φυτικούς ιστούς των δενδρυλλίων και αναλύσεις σε δείγματα εδάφους από όλες τις γλάστρες του πειράματος. Με αυτόν τον τρόπο, διαπιστώθηκε το κατά πόσο εμπόδισε το βιοεξανθράκωμα την κινητικότητα των μετάλλων από το εδαφικό διάλυμα στο φυτό.
Όσον αφορά στις γλάστρες χωρίς φυτά, πραγματοποιήθηκαν μόνο αναλύσεις δειγμάτων εδαφικού διαλύματος κατά τη διάρκεια του πειράματος, ενώ μετά το πέρας των 2 μηνών, πραγματοποιήθηκαν αναλύσεις σε δείγματα εδάφους από όλες τις γλάστρες του πειράματος. Έτσι, διερευνήθηκε το κατά πόσο παρεμποδίστηκε η έκπλυση των μετάλλων από το έδαφος λόγω του βιοεξανθρακώματος.
Μετά το πέρας των πειραμάτων που έλαβαν χώρο στο δικτυοκήπιο πραγματοποιήθηκαν πειράματα φυτοτοξικότητας σε δείγματα εδάφους προερχόμενα από τις γλάστρες χωρίς φυτά με σκοπό τη μελέτη του βαθμού μείωσης της τοξικότητας του δείγματος εδάφους λόγω της προσθήκης βιοεξανθρακώματος.
Με βάση τον φυσικοχημικό χαρακτηρισμό των υλικών και τα αποτελέσματα όλων των πειραμάτων και δοκιμών που έλαβαν χώρα φαίνεται ότι το βιοεξανθράκωμα βραχυπρόθεσμα αυξάνει τη διαθεσιμότητα των ουσιών, μακροπρόθεσμα όμως δεν επιτρέπει την ανεξέλεγκτη διαθεσιμότητα ουσιών, ιδιαίτερα των ρυπογόνων. Επομένως, η πυρόλυση της λυματολάσπης οδηγεί σε σημαντική μείωση της κινητικότητας και της βιοδιαθεσιμότητας των μετάλλων, οδηγώντας σε μικρό οικολογικό κίνδυνο σε σχέση με την εναπόθεση της ιλύος στο περιβάλλον. Ταυτόχρονα, η εφαρμογή βιοεξανθρακώματος στο έδαφος επιφέρει βελτίωση των ιδιοτήτων του εδάφους και εξυγίανση από τοξικά μέταλλα λόγω της προσροφητικής του ικανότητας, της μεγάλης ειδικής επιφάνειας και των μηχανισμών σταθεροποίησης ανόργανων ουσιών που διαθέτει.
Abstract:
The objective of this study was to investigate the effect of biochar on contaminated soil. In particular, the effect of biochar on tomato cultivation (Solanum lycopersicum L.) and in soil without plant interventions was examined. The soil was contaminated with aqueous solutions of Pb (II), Ni (II) and Zn (II). Biochar was produced at 400°C through pyrolysis of sewage sludge and characterized for its physicochemical properties. A corresponding characterization in terms of physicochemical properties was performed for the soil.
The installation of the experiment took place in the nethouse of the Park for the Preservation of Flora & Fauna, which is located in the area of Akrotiri, Chania. The tomato plants were cultivated in pots for approximately 2 months. By the same time, pots without plants were placed for the same duration. For the pilot testing, there were four treatments, namely pots with unpolluted soil (controls), pots with soil contaminated with metals, pots with unpolluted soil mixed with biochar and pots with contaminated soil mixed with biochar.
The effect of biochar on tomato cultivation was studied for approximately 2 months through monitoring plant growth and analyzing aqueous samples derived from the pots. At the end of the cultivation period, chemical analyses were performed on the aboveground and underground plant tissues and also on soil samples from all pots of the experiment. In this way, we studied whether biochar inhibited the mobility of metals from the soil solution to the plant.
Regarding the pots without plants, chemical analyses of aqueous samples were performed during the experiment. After 2 months, chemical analyses were also performed on soil samples from all pots of the experiment. Thus, we investigated whether the biochar prevented metal leaching from the soil.
After the completion of the plant growth experiments, phytotoxicity testing was performed on soil samples obtained from pots without plants in order to study the degree of toxicity reduction of the soil sample due to biochar addition.
Based on the physicochemical characterization of the materials and the results of all experiments and tests that have taken place, it appears that, in short term, biochar increases the availability of substances. On the other hand, in long term biochar does not allow the uncontrolled mobility of substances, especially of substances that are considered as pollutants. Therefore, the pyrolysis of the sewage sludge leads to a significant reduction of the mobility and bioavailability of metals, causing a smaller ecological risk than the deposition of the sewage sludge in the environment. Biochar application in soil improves soil properties and remediates soil from pollutants, due to its adsorption capacity, large specific surface area and surface stabilization mechanisms of inorganic pollutants.
