Έμβλημα Πολυτεχνείου Κρήτης
Το Πολυτεχνείο Κρήτης στο Facebook  Το Πολυτεχνείο Κρήτης στο Instagram  Το Πολυτεχνείο Κρήτης στο Twitter  Το Πολυτεχνείο Κρήτης στο YouTube   Το Πολυτεχνείο Κρήτης στο Linkedin

Νέα / Ανακοινώσεις / Συζητήσεις

Παρουσίαση Διπλωματικής Εργασίας κ. Πλαγερά Άγγελου, Σχολή ΜΗΧΟΠ

  • Συντάχθηκε 03-09-2020 12:35 Πληροφορίες σύνταξης

    Ενημερώθηκε: -

    Τόπος: Εξ’ αποστάσεως (Skype) – Ανοιχτή στο κοινό
    Σύνδεσμος τηλεδιάσκεψης
    Έναρξη: 09/09/2020 11:00
    Λήξη: 09/09/2020 12:00

    Τίτλος: Επεξεργασία δεδομένων γεωραντάρ για την απεικόνιση θαμμένων ανθρωπογενών δομών στο Καστέλι Κισσάμου.

    Συμβουλευτική Επιτροπή:
    Καθηγητής Βαφείδης Αντώνιος, ΜΗΧΟΠ (επιβλέπων)
    Καθηγητής Μανούτσογλου Εμμανουήλ, ΜΗΧΟΠ
    Σπανουδάκης Νικόλαος, ΕΔΙΠ, ΜΗΧΟΠ

    Περίληψη:
    Στην παρούσα διπλωματική εργασία παρουσιάζονται και ερμηνεύονται τα αποτελέσματα γεωφυσικής διασκόπησης με τη μέθοδο του γεωραντάρ, που πραγματοποιήθηκε σε ομοίωμα αρχαίας μινωικής οικίας στο αρχαιολογικό εργαστήρι Archaeolab στο Καστέλι Κισσάμου.
    Στόχος αυτής της μελέτης είναι η αξιολόγηση του γεωραντάρ σαν μία μέθοδο κατάλληλη για αρχαιολογικές διασκοπήσεις, και ο βαθμός της αποτελεσματικότητάς της, δεδομένης της προϋπάρχουσας γνώσης όλων των θαμμένων στόχων.
    Ο χώρος που καταλαμβάνει η Μινωϊκή οικία χωρίστηκε σε 2 κανάβους και διασκοπήθηκε με 2 κεραίες γεωραντάρ συχνότητας 400 MHzκαι 900 ΜΗz. Η απόσταση μεταξύ των γραμμών ορίστηκε σε 0.2 m, το  βήμα δειγματοληψίας σε 0.02 m και το διάστημα δειγματοληψίας στα 0.1466 ns.
    Τα δεδομένα του γεωραντάρ επεξεργάστηκαν με διάφορα φίλτρα για την απαλοιφή του θορύβου, χωροθετήθηκαν και υπολογίστηκαν ορισμένα μιγαδικά χαρακτηριστικά τους. Στη συνέχεια δημιουργήθηκαν οριζόντιες τομές χρησιμοποιώντας κυλιόμενο παράθυρο για τον υπολογισμό της μέγιστης τιμής εντός αυτού.
    Οι τομές του γεωραντάρ ερμηνεύτηκαν σε συνδυασμό με τις οριζόντιες τομές και προέκυψε ότι  η αποτελεσματικότητα της μεθόδου του γεωραντάρ σε συνδυασμό με το γεγονός ότι η μέθοδος του γεωραντάρ είναι μία από τις μη καταστροφικές μεθόδους εντοπισμού, την καθιστούν την πλέον κατάλληλη μέθοδο εντοπισμού σε χώρους αρχαιολογικού ενδιαφέροντος.

    Τέλος, αποδείχθηκε ότι ο ορισμός της απόστασης μεταξύ των γραμμών και του βήματος δειγματοληψίας σε 0.2m και 0.02 m αντίστοιχα είχε  θετικά αποτελέσματα στον εντοπισμό και στην απεικόνιση των στόχων και προτείνεται η απόσταση μεταξύ των γραμμών να μειωθεί περαιτέρω (0.1 m) σε μελλοντικές διασκοπήσεις.

     



© Πολυτεχνείο Κρήτης 2012