Συντάχθηκε 03-05-2019 14:00
Ονοματεπώνυμο: Αγγελική Μασμανίδου
Τίτλος:«Στο τέλος μιλάει το πανί» : Τα θερινά σινεμά της Αθήνας ως αστικά κενά.
Title: The open-air cinemas of Athens as urban voids.
Τετάρτη 8 Μαΐου 2019, 15.00 μ.μ.
Κτίριο κ4, ισόγειο
Εξεταστική Επιτροπή
Αναπλ.καθ.:Αμαλία Κωτσάκη (επιβλέπουσα)
Επικ.καθ.:Σωκράτης Γιαννούδης
Επικ.καθ.: Πανίτα Καραμανέα
Περίληψη
Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι η διερεύνηση των θερινών σινεμά ως μία εκ των περιπτώσεων αστικού κενού, δηλαδή ως μιας ιδιάζουσας χωρικής ασυνέχειας στην πόλη με πρωταγωνιστή το θέαμα, η οποία προκαλεί ερευνητικό ενδιαφέρον. Αντικείμενο της έρευνας αποτελούν 55 θερινοί κινηματογράφοι του δήμου Αθηναίων οι οποίοι ξεκινούν να λειτουργούν την περίοδο 1920-1970 καθώς και οι όψεις της πόλης που τους περιβάλλουν. Ο δήμος Αθηναίων επιλέγεται λόγω του ότι η Αθήνα, ως πρωτεύουσα, αποτελούσε το κέντρο των εξελίξεων εκείνης της περιόδου στον ελλαδικό χώρο. Ενώ η συγκεκριμένη περίοδος οριοθετείται ως εξής λόγω του ότι το 1920 πρωτοεμφανιστήκαν τα θερινά σινεμά στην Ελλάδα, η δεκαετία του ’60 αποτέλεσε την κατεξοχήν περίοδο αιχμής, ενώ από το 1980 επήλθε η κρίση στη λειτουργία τους.
Από το σύνολο των 55 θερινών σινεμά 10 θα μελετηθούν ενδελεχώς ως χαρακτηριστικές περιπτώσεις, όπου και θα σχεδιαστούν ενδεικτικές τομές διαμέσου των οποίων θα αναδειχθούν οι σχέσεις που αναπτύσσουν με τον αστικό χώρο. Η ερευνητική επιχειρεί να εντοπίσει ποια είναι τελικά τα ιδιαίτερα εκείνα στοιχεία τα οποία διαφοροποιούν τους θερινούς κινηματογράφους, που βρίσκονται σε λειτουργία, από άλλα αστικά κενά της πόλης και τι συνέβη σε αυτούς που έκλεισαν ή διαφοροποιήθηκαν ως προς τη χρήση τους.
Abstract
The aim of this particular paper is to investigate open-air cinemas as one example of urban voids in the wider Athens area. This research looks more closely at 55 open air cinemas and their surrounding urban environments from the years 1920-1970. Athens, as the capital, was the chosen placement of these cinemas because of its role as the center of progress during that time. The early 1920s was the starting era of open air cinemas in Greece, while 1980 was the turning point; this time period is chosen to be the timeline of this paper.
Out of the 55 open air cinemas 10 of them will be explicitly analyzed in special cases. Through floor plans and sections designed specifically for these cases I will attempt to state their relationship with the general urban space. Finally, the elements that separate open air cinemas which are still functioning from other urban voids will be inspected and laid out to the reader in addition to what happened with cinemas which no longer are functioning.
Τόπος: Κ4 - Κτίριο Κ4
Έναρξη: 08/05/2019 15:00
Λήξη: 08/05/2019 16:00
