Συντάχθηκε 16-11-2017 09:05
από Georgia Poniridou
Email συντάκτη: tponiridou<στο>tuc.gr
Ενημερώθηκε:
-
Ιδιότητα: υπάλληλος ΜΗΠΕΡ.
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗΣ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΗΣ ΔΙΑΤΡΙΒΗΣ
Όνοματεπώνυμο Μεταπτυχιακού Φοιτητή:Παπαδόσηφου Βιργινία
Α.Μ.:2015057381
Ημερομηνία Παρουσίασης:16/11/2017
Ώρα:13.00
Αίθουσα:Κ2.Α11
Θέμα ΜΔΕ «Φωτοχημική διάσπαση του αντιβιοτικού Ceftriaxone σε υδατικά διαλύματα»
Επιβλέπων:Ξεκουκουλωτάκης Νικόλαος
Τριμελής Εξεταστική Επιτροπή:
1.Ξεκουκουλωτάκης Νικόλαος
2.Διαμαντόπουλος Ευάγγελος
3.Τυροβολά Κωνσταντίνα
Περίληψη:
Στην παρούσα μεταπτυχιακή διατριβή μελετάται η αντιβιοτική ουσία κεφτριαξόνη (ceftriaxone) η οποία ανήκει στην τάξη των β-λακταμικών αντιβιοτικών και στην υπο-κατηγορία των κεφαλοσπορινών. Συγκεκριμένα μελετάται η φωτοχημική της διάσπαση υπό την επίδραση υπεριώδους ακτινοβολίας μήκους κύματος 254nm (UV-C ακτινοβολία) σε υδατικά διαλύματα, απουσία και παρουσία χημικών οξειδωτικών αντιδραστηρίων (Η2Ο2 ή σε υδατικά διαλύματα και σε υδατικές μήτρες.
Κατά τη διεξαγωγή των πειραμάτων μελετήθηκε αρχικά, η άμεση φωτόλυση του αντιβιοτικού υπό υπεριώδη ακτινοβολία (254nm) σε διάφορες αρχικές συγκεντρώσεις εύρους 0,45-22,7μmol/L. Η αντίδραση αυτή, στα πρώτα δευτερόλεπτα εμφανίζει πολύ γρήγορο ρυθμό αποδόμησης, ο οποίος φαίνεται να ακολουθεί κινητική 2ης τάξης παρόλο που διαγραμματικά φαίνεται ανεξάρτητος της αρχικής συγκέντρωσης του αντιβιοτικού. Σε επιπλέον πειράματα, μελετήθηκε η επίδραση του pH σε εύρος 5-9 στην άμεση φωτόλυση του ceftriaxone και βρέθηκε ότι επηρεάζει σε μικρό βαθμό την αντίδραση. Επίσης, διερευνήθηκε η επίδραση της υδατικής μήτρας (απόβλητο, φρέσκα και υδρολυμένα συνθετικά ούρα) στην φωτόλυση του συγκεκριμένου αντιβιοτικού και παρατηρήθηκε μία μικρή επιβράδυνση στο ρυθμό της φωτόλυσης στο απόβλητο, πιθανώς λόγω των συστατικών του. Τέλος, παρατηρήθηκε ότι η συγκέντρωση του ολικού οργανικού άνθρακα παρέμενε σταθερή στη διάρκεια των πειραμάτων.
Για την μελέτη της έμμεσης φωτόλυσης του ceftriaxone πραγματοποιήθηκαν πειράματα παρουσία υπεροξειδίου του υδρογόνου, Η2Ο2 και υπερθειικού ανιόντος, . Κατά την ακτινοβόληση παρουσία του πρώτου οξειδωτικού παρατηρήθηκε αύξηση του ρυθμού φωτόλυσης τόσο στα υδατικά διαλύματα υπερκάθαρου νερού όσο και στις υδατικές μήτρες, με μείωση του ολικού οργανικού άνθρακα 20-25%. Ακόμα πιο γρήγοροι ρυθμοί αντίδρασης σημειώθηκαν με την προσθήκη του υπερθειικού ανιόντος στα υδατικά διαλύματα και στις υδατικές μήτρες, με παράλληλη μείωση της συγκέντρωσης του ολικού οργανικού άνθρακα μέχρι και 99,7%, δηλαδή σχεδόν πλήρης ανοργανοποίηση του διαλύματος.
