Έμβλημα Πολυτεχνείου Κρήτης
Το Πολυτεχνείο Κρήτης στο Facebook  Το Πολυτεχνείο Κρήτης στο Instagram  Το Πολυτεχνείο Κρήτης στο Twitter  Το Πολυτεχνείο Κρήτης στο YouTube   Το Πολυτεχνείο Κρήτης στο Linkedin

Νέα / Ανακοινώσεις / Συζητήσεις

Παρουσίαση Διδακτορικής Διατριβής κας Αμέντα Μαρίας- Σχολή ΑΡΜΗΧ

  • Συντάχθηκε 10-07-2017 11:14 από Aikaterini Malli Πληροφορίες σύνταξης

    Email συντάκτη: amalli<στο>tuc.gr

    Ενημερώθηκε: -

    Κύρια: συμβασιούχος ΑΡΜΗΧ. Άλλες ιδιότητες: εξ. συνεργάτης
    Διδακτορικό Πρόγραμμα Σπουδών Σχολής Αρχιτεκτόνων Μηχανικών

    ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΔΙΔΑΚΤΟΡΙΚΗΣ ΔΙΑΤΡΙΒΗΣ

    ΑΜΕΝΤΑ ΜΑΡΙΑΣ

    με θέμα

    «Μηχανισμοί και παράμετροι βελτιστοποίησης του κύκλου ζωής των παραδοσιακών άσβεστο - κονιαμάτων»

    Δευτέρα 17 Ιουλίου 2017, ώρα 11 π.μ.
    Αίθουσα συνεδριάσεων Σχολής Αρχιτεκτόνων Μηχανικών
    (κτίριο Κ4, ισόγειο)

    Επταμελής Εξεταστική Επιτροπή

    Αναπλ. Καθηγήτρια Παγώνα Μαραβελάκη (επιβλέπουσα)
    Καθηγητής Νικόλαος Καλλίθρακας-Κόντος, Σχολή ΜΗΧΟΠ
    Ερευνητής Α Βασίλειος Κυλίκογλου, ΕΚΕΦΕ Δημόκριτος
    Ομότιμος Καθηγητής Βασίλειος Περδικάτσης, Σχολή ΜΗΧΟΠ
    Επίκ. Καθηγητής Αστέριος Μπακόλας-Καραγιάννης, Σχολή Χημ. Μηχανικών, ΕΜΠ
    Αναπλ. Καθηγήτρια Μαρία Στεφανίδου, Σχολή Πολιτικών Μηχανικών, ΑΠΘ
    Αναπλ. Καθηγητής Ιωάννης Ιωάννου, Τμ. Πολ. ΜηΧ. Περιβ/ντος, Πανεπιστήμιο Κύπρου

    Περίληψη

    Η αυτοΐαση των κονιαμάτων είναι ένα φαινόμενο που πραγματοποιείται αυτογενώς στα κονιάματα και οδηγεί στην παράταση της διάρκειας ζωής τους. Το φαινόμενο αυτό μπορεί να περιγραφεί από την επούλωση των ρηγματώσεων από δευτερογενή προϊόντα, αυξάνοντας έτσι την εσωτερική συνοχή του υλικού και επομένως την αντοχή του στη διάβρωση. Στη παρούσα μελέτη, η παραμετροποίηση του φυσικοχημικού μηχανισμού του φαινομένου της αυτογενούς αυτοΐασης εξετάζεται σε παραδοσιακά υδραυλικά κονιάματα (ασβέστη-ποζολανης και φυσικής υδραυλικής ασβέστου) καθώς και σε δείγματα ιστορικών κονιαμάτων.
    Στοχεύοντας στη βελτιστοποίηση των παραδοσιακών κονιαμάτων, μελετώνται μηχανισμοί όπως οι διαδικασίες έκπλυσης, και αυτοΐασης, καθώς και οι παράγοντες που σχετίζονται με την ανάπτυξη, το ρυθμό και τη διάρκεια αυτών των διαδικασιών.
    Παράλληλα, αναπτύχθηκε ξεχωριστή μεθοδολογία για την εκτίμηση της ανάκτησης των μηχανικών αντοχών λόγω του φαινομένου της αυτοΐασης.
    Διαπιστώθηκε ότι ο αυτογενής μηχανισμός λαμβάνει χώρα μέσω δύο μηχανισμών: της δευτερογενούς ενυδάτωσης και της κρυστάλλωσης δευτερογενούς ασβεστίτη.
    Η μέγιστη αποτελεσματικότητα του φαινομένου της αυτοΐασης παρατηρήθηκε όταν η ρηγμάτωση των κονιαμάτων πραγματοποιήθηκε σε μικρή ηλικία, που στη συνέχεια υποβλήθηκαν σε κύκλους υδατοκορεσμού - ξήρανσης για παρατεταμένη περίοδο ίασης. Αντίστοιχα η εμφάνιση του φαινομένου επιβεβαιώθηκε και μέσω της ανάκτησης των μηχανικών αντοχών σε δείγματα που είχαν υποστεί ελεγχόμενη ρηγμάτωση.
    Τα συμπεράσματα που παράχθηκαν κατά τη διάρκεια αυτής της μελέτης μπορούν να συμβάλουν στην αποτελεσματικότερη σχεδίαση αυτοϊούμενων κονιαμάτων. Ειδικότερα, ο χημικός χαρακτηρισμός της κονίας συσχετίζεται με τον μηχανισμό της αυτοΐασης και τα χαρακτηριστικά των δευτερογενών προϊόντων που σχηματίζονται μέσα στη ρωγμή. Η μελέτη και η κατανόηση των παραπάνω παραμέτρων που επηρεάζουν το φαινόμενο της αυτογενούς αυτοΐασης, έχουν την δυνατότητα να αποτελέσουν τη βάση για έναν πιο αποτελεσματικό σχεδιασμό και εφαρμογή αυτοϊούμενων κονιαμάτων στις σύγχρονες κατασκευές.

    Συνημμένα:

© Πολυτεχνείο Κρήτης 2012