Συντάχθηκε 11-07-2016 11:12
από Georgia Poniridou
Email συντάκτη: tponiridou<στο>tuc.gr
Ενημερώθηκε:
11-07-2016 14:09
Ιδιότητα: υπάλληλος ΜΗΠΕΡ.
ΘΕΜΑ "Έλεγχος ιζηματοποίησης σε νερά σε περιοχή της Ιεράπετρας"
Επιτροπή εξέτασης:
Διαμαντόπουλος Ευάγγελος (Επιβλέπων)
Ξεκουκουλώτάκης Νικόλαος
Στειακάκης Εμμανουήλ
Ημερομηνία εξέτασης: 12.7.2016 ώρα 12.00 και αίθουσα Α3Κ2
Περίληψη
Το νερό άρδευσης για την περιοχή της Ιεράπετρας είναι ζωτικής σημασίας, ιδιαίτερα τους θερινούς μήνες, κατά τους οποίους οι ανάγκες σε νερό αυξάνονται κατακόρυφα. Οι καλλιεργούμενες εκτάσεις της Ιεράπετρας αρδεύονται από τις πηγές της ευρύτερης περιοχής, στις οποίες συγκαταλέγονται και οι πηγές της Θρυπτής. Το υδροδυναμικό της Θρυπτής είναι σημαντικό και μπορεί να προσφέρει περισσότερα στις υψηλές απαιτήσεις για άρδευση. Εμπόδιο αποτελούν οι επικαθίσεις που δημιουργούνται στο αρδευτικό δίκτυο και έχουν ως αποτέλεσμα τη μείωση της παροχής του νερού. Στην παρούσα εργασία, για τη μελέτη και την εκτίμηση της ποιότητας των υπόγειων νερών της Θρυπτής, πραγματοποιήθηκαν δειγματοληψίες τον Ιούνιο του 2015 και τον Μάρτιο του 2016. Αφού καταγράφηκε η θερμοκρασία, το pH και η ηλεκτρική αγωγιμότητα των δειγμάτων, αναλύθηκαν οι κύριες παράμετροι που σχετίζονται με την ποιότητα του υπόγειου νερού: σκληρότητα, αλκαλικότητα, κατιόντα (Ca2+, Mg2+, Na+, K+), ανιόντα (Cl-, SO42-, NO3-) και ιχνοστοιχεία (Sr2+, Zn2+, Ba2+, B3+, Co, Cu). Η μελέτη των αποτελεσμάτων των αναλύσεων έδειξε ότι τα νερά παρουσιάζουν δύο κύριους υδροχημικούς τύπους: Ca2+-HCO3- και Ca2+-SO42-. Στον δεύτερο υδροχημικό τύπο ανήκουν οι πηγές που εμφάνισαν τη μεγαλύτερη σκληρότητα (~1000mg/l CaCO3) και την υψηλότερη συγκέντρωση σε ασβέστιο (~300ppm) και θειικά ιόντα (~800ppm). Όπως αποδείχτηκε μέσα από ερμηνευτικούς δείκτες και ιοντικούς λόγους, τα συγκεκριμένα νερά έρχονται σε επαφή με ορυκτά πλούσια σε γύψο. Στο πλαίσιο αυτού του ζητήματος πραγματοποιήθηκε ένα πείραμα για την απομάκρυνση της υψηλής σκληρότητας με χημική ιζηματοποίηση, χρησιμοποιώντας τη μέθοδο της προσθήκης υδροξείδιου του ασβεστίου και ανθρακικού νατρίου. Τα αποτελέσματα ήταν θετικά, σημειώνοντας μείωση της ολικής σκληρότητας της τάξεως του 73-83%. Στην παρούσα εργασία προτείνονται ως λύσεις οι μέθοδοι της χημικής ιζηματοποίησης ή της χρήσης αναστολέων ανάπτυξης κρυστάλλων, καθεμία από τις οποίες απαιτεί περαιτέρω έρευνα, ενώ γίνεται μια προσπάθεια να υπογραμμιστούν οι παράγοντες οι οποίοι χρειάζονται διερεύνηση.
