Συντάχθηκε 19-10-2015 11:43
από Georgia Poniridou
Email συντάκτη: tponiridou<στο>tuc.gr
Ενημερώθηκε:
-
Ιδιότητα: υπάλληλος ΜΗΠΕΡ.
ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
Αργυρής Λακιωτάκη
Θέμα: '' Εκτίμηση τοξικότητας φωτοβολταϊκών αποβλήτων πρώτης γενιάς και ανάκτηση ανακυκλώσιμων υλικών''
Tρίτη 20 Οκτωβρίου 2015, ώρα : 12:00
Αίθουσα Κ1, Κτίριο Μηχανικών Περιβάλλοντος, Πολυτεχνειούπολη
Εξεταστική επιτροπή
Καθηγητής: Ευάγγελος Γιδαράκος (Επιβλέπων)
Καθηγητής: Ιωάννης Γεντεκάκης
Επίκ. Καθηγήτρια: Δανάη Βενιέρη
Περίληψη
Η ραγδαία ανάπτυξη της παραγωγής και εγκατάστασης (φ/β) συστημάτων τα τελευταία χρόνια αναμένεται να οδηγήσει σε αυξημένες ποσότητες αποβλήτων στο εγγύς μέλλον. Καθώς για τα περισσότερα φ/β πλαίσια δεν έχει επέλθει ο προκαθορισμένος χρόνος λειτουργίας τους (20-30 χρόνια), η μαζική αύξηση αυτών που βρίσκονται στο στάδιο της απόρριψης πρόκειται να παρουσιαστεί έντονα τις επόμενες δεκαετίες συνιστώντας αναμφίβολα ένα σύγχρονο περιβαλλοντικό ζήτημα. Ως συνέπεια της περιορισμένης ροής αποβλήτων, σήμερα δεν υπάρχει επαρκής γνώση και εμπειρία που αφορά στη διαχείρισή τους.
Για το λόγο αυτό, η παρούσα εργασία έχει δυο στόχους: i) εξετάζει την επικινδυνότητα των απόβλητων φ/β πάνελ κρυσταλλικού πυριτίου, δεδομένου ότι αποτελούν την πιο διαδεδομένη τεχνολογία πλαισίων που απαντάται σήμερα, ii) εφαρμόζει μεθόδους επεξεργασίας και διαχείρισής τους, με σκοπό την ανάκτηση ανακυκλώσιμων υλικών, τα οποία δύνανται να επαναχρησιμοποιηθούν εκ νέου.
Αναλυτικότερα, μελετήθηκαν δύο φωτοβολταϊκά πάνελ, μονοκρυσταλλικού και πολυκρυσταλλικού πυριτίου αντίστοιχα, προκειμένου να διεξαχθούν συμπεράσματα από τη μεταξύ τους σύγκριση που αφορούν α) στην χημική τους σύσταση, β) στην τοξικότητα των εκπλυμάτων τους (δοκιμή TCLP & δοκιμή ΝΕΝ 7343) σε περίπτωση απόρριψής τους σε ΧΥΤΑ, γ) στην συμπεριφορά των δύο ειδών αποβλήτων (διαφορετική δομή και σύσταση) κατά την διεξαγωγή μεθόδων διαχείρισης.
Αναφορικά με τις μεθόδους διαχείρισης, oι τεχνικές που αναπτύχθηκαν περιλαμβάνουν χρήση οργανικών διαλυτών και θερμική επεξεργασία του υλικού. Βάσει των αποτελεσμάτων διαπιστώθηκε ότι οι δύο μέθοδοι ευνοούν την αποστρωματοποίηση του πάνελ διογκώνοντας ή αποσυνθέτοντας τη ρητίνη EVA (Ethyl- Vinyl Acetate), αντίστοιχα για κάθε μία από τις μεθόδους και διαχωρίζουν τα κύρια συστατικά μέρη {γυαλί, φωτοβολταικό κελί, ribbon (μεταλλικά ηλεκτρόδια), tedlar}, τα οποία αποτελούν ανακυκλώσιμα υλικά των πάνελ.
