Έμβλημα Πολυτεχνείου Κρήτης
Το Πολυτεχνείο Κρήτης στο Facebook  Το Πολυτεχνείο Κρήτης στο Instagram  Το Πολυτεχνείο Κρήτης στο Twitter  Το Πολυτεχνείο Κρήτης στο YouTube   Το Πολυτεχνείο Κρήτης στο Linkedin

Νέα / Ανακοινώσεις / Συζητήσεις

Ανακοίνωση παρουσίασης Διπλωματικής Εργασίας κ. Ν.Κατζαγιαννάκη-ΜΗΧΟΠ

  • Συντάχθηκε 23-05-2013 14:22 από Styliani Raka Πληροφορίες σύνταξης

    Email συντάκτη: sraka<στο>tuc.gr

    Ενημερώθηκε: 23-05-2013 14:45

    Κύρια: ΕΤΕΠ ΜΗΧΟΠ. Άλλες ιδιότητες: απόφοιτος προπτυχιακός ΜΗΧΟΠ, απόφοιτος ΜΔΕ/Διδ. ΜΗΧΟΠ
    ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΚΡΗΤΗΣ
    Σχολή Μηχανικών Ορυκτών Πόρων


    Παρουσίαση
    Διπλωματικής Εργασίας

    Εξεταζόμενος φοιτητής: Kατζαγιαννάκης Νικόλαος

    Θέμα Διπλωματικής Εργασίας:

    «Ορυκτολογική-Πετρογραφική μελέτη και δυνατότητες εμπλουτισμού του νικελιούχου λατεριτιτκού σηδηρομεταλλεύματος του κοιτάσματος Nome (Αλβανία)»

    Ημέρα παρουσίασης: Τετάρτη, 5 Ιουνίου 2013
    Ώρα παρουσίασης: 12:00
    Τόπος παρουσίασης: Αίθουσα Μ4101 (ΜΗΧ.Ο.Π.)


    3μελής Εξεταστική Επιτροπή
    Επ.Καθ. Γ. Αλεβίζος (επιβλέπων)
    Καθ. Θ. Μαρκόπουλος
    Καθ. Η. Σταμπολιάδης

    ΠΕΡΙΛΗΨΗ
    Το αντικείμενο της παρούσας διπλωματικής εργασίας είναι η ορυκτολογική-πετρογραφική μελέτη καθώς και οι δυνατότητες εμπλουτισμού του νικελιούχου λατεριτικού σιδηρομεταλλεύματος του κοιτάσματος Nome (Αλβανία).
    Το κοίτασμα αναπτύσσεται με στρωματοειδή μορφή πάνω σε υπερβασικά πετρώματα και καλύπτεται από ασβεστόλιθους του Κατωτέρου Κρητιδικού. Τα κύρια ορυκτολογικά συστατικά του μεταλλεύματος είναι γκαιτίτης, αιματίτης και χαλαζίας, ενώ τα επιμέρους ορυκτολογικα συστατικά είναι χλωρίτης (κλινόχλωρο, Ni-χλωρίτης), καολινίτης και λιζαρδίτης. Ο χλωρίτης αποτελεί τον σημαντικότερο φορέα νικελίου στο κοίτασμα. Το μετάλλευμα χαρακτηρίζεται από την παρουσία μεγάλου αριθμού σφαιροειδών σωματιδίων, όπως ωοειδή, πισοειδή, πελοειδή, και σύνθετα σφαιροειδή. Ο ιστός του μεταλλεύματος χαρακτηρίζεται γενικά σαν αλλοτριόμορφος ανισοκοκκώδης και η υφή του ωολιθική-πισολιθική.
    Η γεωχημική μελέτη του μεταλλεύματος έδειξε την κατανομή των κυρίων στοιχείων του μεταλλεύματος κατά μήκος της τομής καθώς και τη συσχέτιση των στοιχειών μεταξύ τους. Η κατανομή του νικελίου στο μετάλλευμα έδειξε τις υψηλότερες περιεκτικότητες στα ενδιάμεσα και ανώτερα τμήματα της τομής.
    Για τον εμπλουτισμό του μεταλλεύματος εφαρμόστηκαν η βαρυτομετρική και η μαγνητική μέθοδος, τα αποτελέσματα των οποίων πιστοποιηθήκαν μέσω χημικών-ορυκτολογικών αναλύσεων και μικροσκοπικής παρατήρησης. Στο βαρυτομετρικό διαχωρισμό χρησιμοποιήθηκε η μέθοδος των βαρέων υγρών, στα κοκκομετρικά κλάσματα -8.00 +4.00 mm, -4.00 +1.00 mm, -1.00 +0.250 mm και -0.250 +0.063 mm. Όσον αφορά τα αποτελέσματα που έδωσαν οι δοκιμές, ο καλύτερος εμπλουτισμός του μεταλλεύματος επιτεύχθηκε στο κοκκομετρικό κλάσμα -1.00 +0.250 mm, όπου το ποσοστό του NiO ανέρχεται σε 0.96% και η ανάκτησή του σε 89% κ.β. αντίστοιχα, ενώ το μεγαλύτερο ποσοστό του πυριτίου οδηγείται στα ελαφρά προϊόντα του διαχωρισμού. Στον μαγνητικό διαχωρισμό χρησιμοποιήθηκαν δύο διαφορετικές μέθοδοι μαγνητικού διαχωρισμού, ανάλογα με την κοκκομετρία του δείγματος. Για το μεγαλύτερο κοκκομετρικό κλάσμα -4.00 +1.00 mm χρησιμοποιήθηκε ο ταινιοφόρος μαγνητικός διαχωριστής (perm roll). Για τα δυο μικρότερα κοκκομετρικά κλάσματα -1.00 +0.250 mm και -0.250 +0.063 mm χρησιμοποιήθηκε ο ξηρός επαγωγικός μαγνητικός διαχωριστής υψηλής έντασης (high intensity induced magnetic separator). Όσον αφορά τα αποτελέσματα που έδωσαν οι δοκιμές, ο καλύτερος εμπλουτισμός του μεταλλεύματος επιτεύχθηκε στα δυο μικρότερα κοκκομετρικά κλάσματα -1.00 +0.250 mm και -0.250 +0.063 mm του πρώτου περάσματος. Η ανάλυση του NiO ανέρχεται σε 0.90% κ.β. και στα δύο κοκκομετρικά κλάσματα, ενώ η ανάκτηση του κοκκομετρικού κλάσματος -1.00 +0.250 mm σε 0.89% και του -0.250 +0.063 mm σε 0.91% κ.β. αντίστοιχα.
    Είναι σημαντικό να αναφερθεί, ότι η μεγαλύτερη συγκέντρωση νικελίου (1,05% κ.β. NiO) παρατηρήθηκε στο κοκκομετρικό κλάσμα -0.063 mm στο οποίο δεν είχε προγραμματιστεί η πραγματοποίηση δοκιμών εμπλουτισμού.

    Από τη Γραμματεία ΜΗΧΟΠ
    Στέλλα Ράκα

© Πολυτεχνείο Κρήτης 2012