Έμβλημα Πολυτεχνείου Κρήτης
Το Πολυτεχνείο Κρήτης στο Facebook  Το Πολυτεχνείο Κρήτης στο Instagram  Το Πολυτεχνείο Κρήτης στο Twitter  Το Πολυτεχνείο Κρήτης στο YouTube   Το Πολυτεχνείο Κρήτης στο Linkedin

Εμφάνιση ενός Νέου - DO NOT DELETE

17/08/2017-17/08/2020, στη μνήμη της Στέλλας και του Γιάννη ...

Γιώργος Αρτσιδάκης. Ψηφιακή εικόνα

Δημήτρης Καλούμενος. Μολύβι σε χαρτί

Φωτεινή Κουμπιάδη. Μολύβι σε χαρτί

Μανούσος Μανουσάκης. Μελάνι σε χαρτί

Ν. Μαρματάκη. Μελάνι, νερόχρωμα σε χαρτί

Πέτρος Σταυρουλάκης. Μολύβια σε χαρτί

Χριστίνα Φιλιππάκη. Στυλό σε χαρτί

«Ερχόμενος σήμερα στην Πολυτεχνειούπολη, δεν μπορούσα να μην σταθώ για λίγο στον τόπο του δυστυχήματος, στη μνήμη των παιδιών. Οι φωτογραφίες των παιδιών, οι γλάστρες με τα λουλούδια, το πανώ στη μνήμη τους, τα κεράκια, η εικόνα, ο σταυρός, το θυμιατήρι, ακόμη και το αναμμένο καντήλι, όπως φαίνεται στις φωτογραφίες, όλα ήταν εκεί! Σαν να μην πέρασαν 3 χρόνια από τότε, σαν να είναι ακόμη εδώ ο Γιάννης και η Στέλλα, σαν να ζητούν δικαίωση οι ψυχές τους, σαν να περιμένουν να γίνει έστω και τώρα πραγματικότητα αυτό που δεν είχε γίνει τόσα χρόνια ...

Καθώς έφευγα, αναλογιζόμουν... Όταν πιάνουμε το τιμόνι, ας θυμόμαστε όλοι μας τα δύο αυτά παιδιά και τον άδικο χαμό τους ... Ας κάνουμε πρώτα εμείς τους δρόμους μας ασφαλείς με την δική μας οδηγική συμπεριφορά και κατόπιν φυσικά ας παλέψουμε και για τα απαραίτητα τεχνικά έργα (κυκλικοί κόμβοι) για την ασφάλεια όλων μας. Είναι θέμα ζωής και θανάτου ...

Στη μνήμη τους ...»

[Aπό μήνυμα στο forum του Πολυτεχνείου Κρήτης]


17/08/2017-17/08/2020

Τρία χρόνια συμπληρώθηκαν από το τραγικό τροχαίο δυστύχημα όπου η Στέλλα και ο Γιάννης έχασαν τη ζωή τους άδικα, έξω από το Πολυτεχνείο Κρήτης.

Η Κίνηση Κατοίκων Ακρωτηρίου για την Προστασία των Πεζών δίνει το λόγο σε νέους που τιμούν τη μνήμη της Στέλλας και του Γιάννη με επτά έργα ζωγραφικής:
 

  1. Η απώλεια είναι πικρή και αβάσταχτη.
    Γιώργος Αρτσιδάκης
     
  2. Όλοι πορευόμαστε στη ζωή, άλλος μόνος, άλλοι δύο μαζί. Εσείς είναι τόσο κρίμα να λείπετε;
    Δημήτρης Καλούμενος
     
  3. Παιδιά ολόδροσα και όμορφα που χαθήκανε πριν καλά καλά ανθίσουν.
    Φωτεινή Κουμπιάδη
     
  4. Σας οφείλουμε μνήμη και τιμή. Πώς τολμάτε να εύχεστε καλή σταδιο-δρομία, τη στιγμή που οι δρόμοι που μας δίνετε να διαβούμε είναι ένα ανθρωποφάγο κουβάρι;
    Μανούσος Μανουσάκης
     
  5. Δύο παιδιά ερωτευμένα κι ένα σκυλάκι σε μια στερνή βόλτα. Γιατί; Μνήμη και τιμή.
    Νεφέλη Μαρματάκη
     
  6. Μνήμη γλυκιά και τρυφερή σαν τα αθώα κρινάκια, τα χαμένα παιδιά.
    Πέτρος Σταυρουλάκης
     
  7. Πριν χωρίσουμε δεν προλάβαμε καν να κοιταχτούμε στα μάτια.
    Χριστίνα Φιλιππάκη
     

[Aπό ανάρτηση στο FB group «... για τη Στέλλα και τον Γιάννη ...»]


Τρία Χρόνια από το Θανατηφόρο Τροχαίο

[Από τη Nέα Τηλεόραση (17/08/2020)]

© Πολυτεχνείο Κρήτης 2012