Την Τρίτη 5 Απριλίου 2022 μια επιστημονική συνάντηση με θέμα «La patrimonialisation des bâtiments pour les réfugiés de 1922 en Grèce. Défis et Perspectives - Η ένταξη των «προσφυγικών» στην πολιτιστική κληρονομιά της Ελλάδας. Ζητήματα και προοπτικές» πραγματοποιήθηκε στο Παρίσι. Ήταν μια πρωτοβουλία του Εργαστηρίου Νεοελληνικής Αρχιτεκτονικής, Πόλης και Πολιτισμού της Σχολής Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του Πολυτεχνείου Κρήτης και της διευθύντριάς του, Καθηγήτριας Αμαλίας Κωτσάκη, και οργανώθηκε σε συνεργασία με το διάσημο Πανεπιστήμιο Université Paris I Panthéon Sorbonne με την επιστημονική επιμέλεια των Καθηγητριών Αμαλίας Κωτσάκη και Maria Gravari-Barbas.
Σε σχετικό άρθρο-αφιέρωμα στην εφημερίδα Καθημερινή, η Καθηγήτρια Αμαλία Κωτσάκη δήλωσε ότι "Τα προσφυγικά αποτελούν σημαντικό κεφάλαιο της νεοελληνικής αρχιτεκτονικής και πόλης, αναπτύσσοντας ταυτόχρονα έναν ενδιαφέροντα διάλογο με τη λαϊκή κουλτούρα...Ο τρόπος της ένταξής τους στην πολιτιστική μας κληρονομιά αποτελεί πεδίο ενδιαφέροντος προβληματισμού αλλά και προκλήσεων."
Οι εργασίες φιλοξενήθηκαν στο ελληνικό «σπίτι» Fondation Hellénique de la Cité Internationale Universitaire de Paris στην πανεπιστημιούπολη του Παρισιού. Το πρόγραμμα της συνάντησης περιέλαβε εννέα εισηγήσεις διακεκριμένων ακαδημαϊκών και ερευνητών που έθιξαν σημαντικά, πλην όμως συχνά άγνωστα, θέματα της προσφυγικής αρχιτεκτονικής και πολεοδομικής «κληρονομιάς». Ομιλίες έδωσαν οι Καθηγητές, Maria Gravari – Barbas (Sorbonne), Π. Τουρνικιώτης, Γ. Πολύζος (ΕΜΠ), Β. Χαστάογλου (ΑΠΘ), Β. Τροβά (Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας), ο σύμβουλος Επικρατείας Θ. Αραβάνης, η ερευνήτρια Καλλιόπη Αμυγδάλου και από τη Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του Πολυτεχνείου Κρήτης, η Αμαλία Κωτσάκη και ο Αλέξανδρος Βαζάκας.
Εννέα εισηγήσεις, δυο στρογγυλές τράπεζες και μια σειρά από ενδιαφέροντα συμπεράσματα για την προσφυγική "σιωπηλή" κληρονομιά συνέθεσαν την επιστημονική συνάντηση που προκάλεσε το ενδιαφέρον των Γάλλων και λοιπών ερευνητών στη γαλλική πρωτεύουσα.
Όπως αναφέρει, στο προαναφερθέν άρθρο, η Καθ. Αμαλία Κωτσάκη "ήταν μια σπάνια ευκαιρία για την ανάδειξη μιας σιωπηλής αρχιτεκτονικής στη χώρα μας, με κύριο χαρακτηριστικό τον κοινωνικό της ρόλο και την ιστορικότητά της, ποιότητα που αυτοδικαίως την εντάσσει στην πολιτιστική μας κληρονομιά."